Deze zomer liepen de binnenvaartschepen vast in de rivieren vanwege de lage waterstand. Boeren in Zeeland zagen hun oogst verloren gaan door het watertekort.

Door de droogte verzakken huizen die op houten palen gebouwd zijn. Drinkwaterbedrijven kunnen niet meer garanderen dat er drinkwater beschikbaar zal zijn voor diverse nieuwbouwprojecten. Deze voorbeelden gaan over de juiste hoeveelheid water op de juiste plek. Hoe zit het met de waterkwaliteit?

Daar is het niet beter mee gesteld. Nederland moet in 2027 voldoen aan de doelstellingen van de Kaderrichtlijn Water. We weten nu al dat we die doelen bij lange na niet gaan halen. Hoeveel meer signalen zijn er nog nodig voor er stevig ingegrepen wordt? Laten we dit vraagstuk op tijd oplossen voordat de problemen nog veel groter zijn.

De regering doet een stap voorwaarts door water en bodem voortaan leidend te laten zijn bij de inrichting van Nederland. Dat is een stap in de goede richting als we ons hier ook echt aan gaan houden.

Ook Europa gaat er een schep bovenop doen. In oktober zijn nieuwe aangescherpte normen voor de lozing van stikstof en fosfaat aangekondigd. De lat om de waterkwaliteitsdoelen te halen wordt daarmee hoger gelegd. De lozingen van de waterzuivering moeten dus schoner. Dat gaat de overheid niet alleen redden. We moeten naar een ketenaanpak waarbij producenten ervoor zorgen dat allerlei stoffen zoals die van medicijnen niet in het water terechtkomen. Dit vraagt dringend om actie, van alle stakeholders en met de overheid aan het stuur.

Over enkele jaren is het 2027. Na het jarenlange getalm met de stikstofproblematiek zit niemand te wachten op een nieuw slot op de deur. Want dat is wat er dreigt. Dat woningbouw en andere -ook duurzame- projecten niet door kunnen gaan vanwege schaarste aan water en het niet halen van de Europese kwaliteitsnormen.

We weten dat er wat moet gebeuren. Alles komt nu aan op de uitvoering!

Carla Moonen, voorzitter Koninklijke NLingenieurs