Op 27 februari vond de achtste editie van de bijeenkomst plaats die jaarlijks door Stadswerk, NLingenieurs en Bouwend Nederland wordt geïnitieerd. Het GWW-event vond plaats bij Paviljoen Sterrebos in Groningen. Over Russische tanks, zandputten en het Gronings volkslied.

“Rijdt schaarste ons in de wielen?”

Het overkoepelende thema van de drie organiserende instanties was dit jaar ‘schaarste’. Yannick Bos, adviseur markt & overheid (Koninklijk Bouwend Nederland): ‘Het behoud en aantrekken van personeel vormt de grootste uitdaging. Maar ook primaire grondstoffen worden in toenemende mate lastiger, evenals het vinden van voldoende ruimte. Het was dan ook dat we deze dag voor de grond-, weg- en waterbouw aan ‘schaarste’ hebben opgehangen.’

Het programma was gevarieerd van aard. Kijkend naar andere sectoren c.q. bedrijfstakken is de bouw en infra niet de enige sector waar schaarste in verschillende gelederen terugkomt. ‘Ook Defensie heeft er mee te maken. Daar moet in de komende periode veel personeel, wapens en ruimte bij. Omdat Rob Bosma van Stadswerk een goede connectie heeft met generaal-majoor Wilfred Rietdijk die op onze uitnodiging inging, was het een meer dan interessante opening van de bijeenkomst.’

In zijn verhaal stond Rietdijk stil bij de verschuivende wereldorde. Europa mag dan wel vermogend zijn, maar we zijn een ‘soft power’ met weinig slagkracht. En in Rietdijks optiek moeten we daarom in de komende periode weerstand opbouwen. ‘We hebben zeker geld, maar we zijn in Europa te verdeeld. Juist in de komende periode is het van belang om aan onze afschrikkingsmacht te werken. In de wetenschap dat er in Rusland jaar in, jaar uit 1.400 nieuwe tanks van de lopende band rollen en Europa in zijn geheel net de 900 aantikt, geeft dit stof tot nadenken.’

Na de break waarbij menigeen de woorden van de generaal-majoor liet indalen, was het tijd voor twee workshops. Albertus Steenbergen, Manager Asfalt & Techniek van Roelofs Groep, ging in op de ontwikkelingen rondom asfalt. Met name de asfaltmaterialen – denk aan onder meer steenslag, vulstof, zand en bitumen – werden niet onbesproken gelaten. Zo zal er verandering moeten plaatsvinden en is recycling bittere noodzaak. ‘Per jaar halen we zo’n 200.000 ton zand uit zandputten. Hiervan zal op een gegeven moment de bodem in zicht komen en moet hier een alternatief voor komen. Bio-based bitumen wordt al ontwikkeld, maar ook voor bijvoorbeeld steenslag zullen we iets anders moeten verzinnen.’

De tweede (en laatste) workshop van de middag werd verzorgd door Ron Lander, concernregisseur Ruimtegebruik Provincie Groningen. Hij sprak met name over de Omgevingsvisie voor de provincie Groningen die recentelijk is opgeleverd. In het kort: hoe moet Groningen er over een aantal jaar uitzien? Yannick: ‘In zijn verhaal vertelde Ron dat je vroeger van alles in ‘leeg’ Groningen kon aanleggen, er was immers ruimte zat. Maar daar komt men van terug. Zo typeert het Groninger landschap zich door veel kerkjes en wordt er snel voorbijgegaan aan de schoonheid hiervan. In het Groningse volkslied wordt in de eerste minuut alleen over het landschap gezongen, en dán pas komt de mens erin voor. Dit geeft eigenlijk aan hoe men daar nu tegenaan kijkt. Ooit werd er voor 600 miljoen euro een datacentrum aangelegd en werden speciaal hiervoor zijtakken in de Eemshaven gecreëerd om zo de waterbeschikbaarheid te waarborgen. Maar dit is écht verleden tijd. De Omgevingsvisie moet ervoor zorgen dat je kernen als de stad Groningen maar ook Hogezand goed voor de toekomst inricht. Dit geldt niet alleen voor bouw, maar ook voor een thema als mobiliteit & infrastructuur – zonder hierbij het unieke Groninger landschap uit het oog te verliezen.’

De geopolitieke ontwikkelingen, grondstofschaarste voor asfalt en de Groningse omgevingsvisie leiden tot uitdagingen die de achterban van NLingenieurs, Stadswerk en Bouwend Nederland raakt. Dit leverde dan ook genoeg gespreksstof op tijdens de afsluitende borrel.