Willemien Bosch is onlangs benoemd tot directeur van NLingenieurs. Ingenieurs hebben een grote rol in de maatschappelijke opgaven waar Nederland voor staat, zegt ze. Hun innovatiekracht, creativiteit en de wendbaarheid van de branche zijn hard nodig.

Bosch (42) is geboren in Rotterdam en studeerde bouwkunde aan de TU Delft. Ze studeerde af met een ontwerp voor een landschapstuin op het Spreeinsel, een eilandje in het stadsdeel Mitte in Berlijn. Daar gebruikte ze een zelf ontwikkelde experimentele ontwerpmethode, waarbij het ooghoogteperspectief leidend was. Haar carrière begon ze bij achtereenvolgens KAW Architecten en Drost en Van Veen Architecten, beide in Rotterdam. In 2009 vertrok ze met haar partner naar Vietnam voor het avontuur en een frisse blik op haar werk. Bosch werkte daar voor Royal HaskoningDHV en kwam in contact met Nederlandse experts en bureaus die in de Mekong Delta actief waren. “We woonden in Ho Chi Minh City en ik reed tijdens de moessonperiode regelmatig met mijn brommer door overstroomde straten van de stad”, vertelt ze. “De waterproblematiek was daar duidelijk zichtbaar. Maar wat me ook trof was de wendbaarheid en flexibiliteit van de mensen. In Nederland is er een soort basisvertrouwen dat alles goed geregeld is. Dat is niet vanzelfsprekend in veel andere landen. Ik heb daar veel geleerd. Vietnam is echt vormend geweest voor mij.”

In 2013 keerden zij terug in Nederland. Bosch ging aan de slag als consultant bij NEN, Stichting Koninklijk Nederlands Normalisatie Instituut. Eerst als consultant in de bouw- en watersector. Later gaf ze onder andere als clustermanager bouw leiding aan een team van professionals die zijn gespecialiseerd in het procesmanagement voor normalisatie. Met deze projecten droegen zij bij aan de bevordering van internationale samenwerking, veiligheid en duurzaamheid van de gebouwde omgeving.

Voortrekkersrol

Voor de Nederlandse ingenieurs liggen er belangrijke maatschappelijke taken, ziet Bosch. Zij hebben een voortrekkersrol en kunnen de brug slaan tussen kennis en ontwerp aan de ene kant en uitvoering aan de andere kant. “Er is behoefte aan een langetermijnvisie. De neiging is nu om naar problemen op de korte termijn te kijken, terwijl gelijktijdig de lange termijn in het vizier gehouden moet worden.” Ook noemt ze de enorme vervangingsopgave van infrastructurele werken. “Met onze lef, denk- en innovatiekracht heeft de ingenieursbranche de potentie om klimaatadaptatie, circulaire oplossingen en digitale transformatie te versnellen.”

Het ontbreekt in haar ogen nog aan ambitie bij veel partijen. “Nederland geldt wereldwijd als voorbeeldland, maar die voortrekkersrol dreigen we kwijt te raken. De ingenieursbranche realiseert tal van innovatieve en duurzame projecten. Maar bij beleidsmakers en opdrachtgevers wordt te vaak conventioneel en zuinig gedacht. Bijvoorbeeld qua bouwregelgeving en in de eisen die opdrachtgevers stellen, maar ook de bereidheid om voor ambitie te betalen. We worden ingehaald als we niet oppassen. Als NLingenieurs willen we echt dat innovatie en duurzaamheid centraal staan in alle projecten.”