Kun je jezelf even voorstellen?

Mijn naam is Paul Rijpstra en ik ben 59 jaar oud. Mijn woonplaats is Bussum in het Gooi. Een prachtige omgeving om te wonen en lekker dicht bij Amsterdam waar ik werk. Als ik na een werkdag weer terug naar huis rijd, dan voel ik mij bevoorrecht om in Bussum te wonen. De rust en ruimte en toch in de Randstad. De voorzieningen zijn op een hoog niveau waardoor bijna alles te vinden is in het dorp. In mijn buurt worden in de Tindal-villa, een particulier bewoond huis, huiskamerconcerten gegeven. Waar vind je dat nog? Eén van mijn favoriete zaken is de lokale wijnwinkel. Frank, de uitbater van de zaak, weet bij elke fles, of het nu wijn, bier of gedestilleerd is, een prachtig verhaal te vertellen.

Ik ben getrouwd met Clarine, docente klassieke talen. Samen hebben we een dochter Marlous die afgestudeerd Dierwetenschapper is en met haar man in Leersum woont. Clarine en ik delen de klassieke bouwkunst. Ik ben nog altijd enorm onder de indruk van de bouwwerken die met name de Romeinen hebben gemaakt. Een heel bijzonder bouwwerk is wel het aquaduct van Uzes (Cevennen) naar Nimes. Het systeem is 50 kilometer lang en heeft een hoogteverschil tussen bron en bestemming van maar 11,5 meter. Het verval is maar 23 cm per kilometer. Het bekendste bouwwerk in dit aquaduct is de Pont du Gard.

Waar werk je en in welke functie?

Ik werk sinds 2003 bij Pieters Bouwtechniek, een machtig mooi constructieadviesbureau met circa 180 medewerkers. Pieters Bouwtechniek is in 1974 opgericht en bestaat nu uit zes kantoren met constructieadvies en twee kantoren met bouwkundig advies en BIM-advies. Ik vorm samen met Jan Versteegen de directie van de groep. Daarnaast ben ik ook directeur van de vestiging in Amsterdam.

Eind jaren ‘70 raakte ik hevig geïnteresseerd in bouwen en architectuur. Via de HTS ben ik in 1982 aan de TU Delft gaan studeren. De universiteit beantwoordde direct aan mijn behoefte, namelijk weten waarom iets is. Daarnaast zorgde het ook voor een versnelling in mijn ontwikkeling. Je kon overal aan ruiken en dingen proberen. Ik heb betonnen kano’s gebouwd, veel bestuurswerk gedaan, topsport bedreven, vrienden voor het leven gemaakt en (last but not least) een ingenieursdiploma behaald. Na het afstuderen is de liefde voor het vak altijd gebleven en naast mijn directietaken ben ik nog elke dag bezig met het ontwerpen en regelen van projecten in de bouw.

Waarom heb je deze functie als lid van de Verenigingsraad op je genomen?

Ik ben in 2021 gevraagd om lid te worden van de Verenigingsraad. Ik had toen weer tijd beschikbaar omdat ik na zes jaar het voorzitterschap van VN Constructeurs overgedragen heb. In deze functie heb ik op het onderwerp ‘Constructieve Veiligheid’ veel samengewerkt met Jacolien Eijer. Verder bezocht ik regelmatig de ledenvergaderingen waar ik het niet kon laten me te bemoeien met de verschillende onderwerpen die in de vergadering aan bod kwamen.

Wat wil je bereiken in deze functie?

De Verenigingsraad is het geweten van de vereniging en vanuit die positie kun je enerzijds kijken hoe we het doen en anderzijds ook bijsturen of beleid aanscherpen daar waar nodig is. De vereniging is een mix van grote, middelgrote en kleinere bureaus. Elk bureau moet zich kunnen herkennen in de vereniging. Daarnaast moet iedereen doordrongen zijn van het nut van het lidmaatschap, waardoor we meer leden kunnen krijgen en ook meer voor de leden kunnen betekenen. Hier zie ik een uitdaging voor mezelf weggelegd.