Carla Moonen

 

Welkom dames en heren, welkom op onze jaarlijkse ALV.

Het jaar 2020 was voor onze vereniging en ook voor mij als voorzitter een spannend jaar. Onverwacht en heel plotseling kregen we te maken met een unieke situatie. Van verplicht thuiswerken vanwege een dodelijk virus. Wat zou dit voor onze gezondheid gaan betekenen? Wat zou dit voor onze vereniging en onze leden gaan betekenen? Overal doken doemscenario’s op over de economie. Een ongekende economische krimp zou volgen met faillissementen en ontslagen. Hoe zou dit uitpakken voor jullie bedrijven en de medewerkers?  

We organiseerden direct calls met jullie, de leden. De les van de vorige economische crisis was duidelijk. Door grote bezuinigingen van de overheid toen hebben we jaren last gehad van een enorme terugval in de bouwsector. En dat werkt na jaren van opleving nog steeds door. Dit heeft toen veel bedrijven de kop gekost. En dat was achteraf bezien niet nodig geweest. We moesten dus als sector direct in actie komen. Het gesprek aangaan met opdrachtgevers en de politiek. Het was niet vanzelfsprekend dat dit zou gaan lukken.

Wat opviel tijdens onze calls met jullie was de saamhorigheid en de instelling van jullie als leden om aan te pakken. Velen van jullie namen ook direct maatregelen in de eigen organisatie. Er was veel bereidheid om daarover onderling ervaringen te delen, over hoe om te gaan met personeelsbeleid. Of met terugvallende orderportefeuilles.

Gezamenlijk hebben we in die diverse calls de basis gelegd voor onze aanpak naar buiten toe. Gezamenlijk was het woord van 2020!

Gezamenlijk was ook het toverwoord als branches onderling. De afgelopen jaren heb ik als voorzitter van NLingenieurs bewust de samenwerking opgezocht met voorzitters van de andere branches. Strategische coalities gevormd met hun. Dat is nu essentieel gebleken. Toen de crisis begon waren de warme relaties er al.  Nadrukkelijk hebben we daarom ook in deze crisis samen opgetrokken met andere branches zoals Bouwend Nederland, Techniek Nederland en MKB Infra. Door met een breed front op te trekken representeerden we de hele ontwerp, bouw en techniek keten. Hierdoor konden bewindspersonen, politici en grote opdrachtgevers niet om ons heen. Daardoor hebben we veel bereikt. Ons motto was steeds: investeren in plaats van compenseren. Investeringen naar voren halen. Iedere twee weken had ik wel een gesprek met een minister hierover, namens NLingenieurs. Ik ben heel blij dat dit gelukt is om zo rechtstreeks het beleid van de ministeries te beïnvloeden. Onze directeur Jacolien Eijer zal hier zo op ingaan.

Al met al bleek gedurende het jaar dat de ontwikkelingen minder slecht uitvielen dan soms gevreesd. Het werk van grote opdrachtgevers is door onze inspanningen naar voren gehaald. Uit belrondes met jullie als bleek dat voor velen het omzetverlies behapbaar was. Een aantal van jullie gaf aan het ronduit druk te hebben. Een klap is uitgebleven. Ik denk dat dit de kracht van onze sector laat zien. Wij leveren deskundig en integraal advieswerk. Wij zijn de integrale ontwerpers die vooraan in de keten zitten. We hebben een geheel eigen toegevoegde waarde. Juist nu, met alle transities in het ruimtelijk domein die we voor de boeg hebben. Werk dat nodig is en niet zomaar door anderen kan worden overgenomen.

Als voorzitter ben ik er ook trots op. Dat we zo’n sterke branche zijn. Dat we als vereniging hieraan hebben bijgedragen. Door te zorgen dat het werk door bleef gaan. Door te blijven hameren op condities en coulante voorwaarden. Dat maakt het hebben van een vereniging waardevol.

Er zijn nog volop uitdagingen. We hebben een wooncrisis, een stikstofcrisis, en budgettaire problematiek bij bijna alle gemeenten. Daar gaan we de komende jaren mee verder!

Ik wens jullie een inspirerende ALV!